Το παραμύθι της 10χρονης και η μάγισσα Κερκίνη....

"Εκείνο που μου αρέσει περισσότερο στην Κερκίνη μας είναι τα ήσυχα νερά της.
Με αυτό το παραμύθι ήθελα να δείξω για περιβαλλοντικούς λόγους το πως είναι η λίμνη σήμερα και πως θα γινόταν αν εμείς οι άνθρωποι της κάναμε κακό"
είπε η 10χρονη Φωτεινή.

Το παρακάτω παραμύθι απέσπασε (ανάμεσα σε 200 άλλους μύθους) το πρώτο βραβείο του Πανελλήνιου Διαγωνισμού Παραμυθιού που διοργάνωσαν ο Ομιλος Σερρών για την UNESCO και η "Πράξις" στο πλαίσιο της
Παγκόσμιας Ημέρας Βιοποικιλότητας.

Μια φορά κι έναν καιρό,γράφει η μικρή Φωτεινούλα, ήταν ένα μέρος που οι παλιοί κάτοικοι της περιοχής το αποκαλούσαν «το στοιχειωμένο μέρος». Εκεί δεν υπήρχαν ούτε ζώα, ούτε πουλιά και κανένα δέντρο δεν μπορούσε να ευδοκιμήσει. Επικρατούσε το σκοτάδι. Η λίμνη που υπήρχε εκεί ήταν βουβή και σκοτεινή χωρίς ζωή μέσα της. Κυρίαρχος αυτής της λίμνης ήταν μια κακιά μάγισσα
«η μάγισσα Κερκίνη». Οι κάτοικοι των γύρω περιοχών ήταν πολύ στενοχωρημένοι που σε μια τόσο όμορφη λίμνη δεν υπήρχε ζωή. Ετσι αποφάσισαν να ζητήσουν βοήθεια από τη θεά Δήμητρα που ήταν η θεά της φύσης και της γης. Η θεά Δήμητρα άκουσε τις παρακλήσεις των κατοίκων και αποφάσισε να βοηθήσει. Γι’ αυτό το λόγο έστειλε ένα πουλί τον Ερωδιό για να ελέγξει την κατάσταση. Μετά από μερικές ημέρες ο Ερωδιός κατάλαβε ότι δεν μπορεί να τα κάνει όλα μόνος του. Ετσι ζήτησε από τη θεά Δήμητρα να στείλει κι άλλα ζώα, πουλιά και ψάρια, γιατί ο Ερωδιός είχε ένα σχέδιο. Το σχέδιο ήταν «η εξόντωση της μάγισσας» μέσω της ζωής. Η θεά Δήμητρα συμφώνησε με το σχέδιο και το βρήκε πολύ έξυπνο. Ο Ερωδιός μαζί με άλλα πουλιά, νεροβούβαλους και πολλά άλλα ζώα μικρά και μεγάλα ξεκίνησαν για τη λίμνη της μάγισσας Κερκίνης. Μόλις έφτασαν τα ζώα στη λίμνη η δύναμη της χαράς τους για ζωή διέλυσε το σκοτάδι και βγήκε ο ήλιος που φώτισε τα πάντα. Η γη άρχισε ν’ ανθίζει και τα πουλιά κελαηδούσαν, γεμίζοντας με το τραγούδι τους το χώρο. Τα μέχρι τότε ήσυχα νερά της λίμνης γέμισαν ζωή από τα ψάρια που κολυμπούσαν στα νερά της. Η μάγισσα δεν μπορούσε να πιστέψει στα μάτια της. Ο θυμός της ήταν τόσο μεγάλος που κάθε δυνατή και άγρια κραυγή της θα μπορούσε να τα καταστρέψει όλα. Αλλά κάθε φορά που άνοιγε το στόμα της αντί να βγαίνει φωτιά και κραυγή έβγαιναν λουλούδια. Eίχε βάλει, όπως καταλαβαίνετε, το χεράκι της η θεά Δήμητρα. Από το κακό της η μάγισσα εξαφανίστηκε και κανείς δεν την ξαναείδε από τότε.
Η λίμνη σώθηκε. Ηταν τώρα ζωντανή και οι κάτοικοι χαρούμενοι που μπορούσαν να χαρούν τις χαρές της λίμνης. Και για να θυμούνται αυτό το γεγονός ονόμασαν την λίμνη «Κερκίνη».
Κι αν ποτέ βρεθείτε στη λίμνη θα δείτε μια λίμνη καταπράσινη γεμάτη ψάρια και διάφορα είδη πουλιών και ζώων. Οι Ερωδιοί δε, δεν σταματούν να προσέχουν τη λίμνη από ψηλά για να μην εμφανιστεί πάλι καμιά κακιά μάγισσα, ζηλεύοντας την ομορφιά της λίμνης.
Αυτό το τοπίο θα σας μαγέψει.
Συγγραφέας : H 10χρονη Φωτεινή Δρασογλή μαθήτρια της Δ2 τάξης του 1ου Δημοτικού Σχολείου Ηράκλειας Σερρών

Ένα μεγάλο μπράβο στην μικρή Φωτεινούλα!